Ενεργειακή Διπλή Υάλωση

Υπολογίζεται ότι το ένα τρίτο της θερμικής ενέργειας που παράγουμε για να θερμανθεί ένα σπίτι δραπετεύει από το παράθυρο. Συνεπώς για μια δόμηση με σκοπό την εξοικονόμηση ενέργειας τα παράθυρα πρέπει να προσεχθούν πολύ ως προς το υλικό κατασκευής τους και τη συναρμολόγηση των κομματιών τους, αλλά και ως προς τη στεγανότητα τους.

Σε περιοχές με ιδιαίτερα θερμό ή ψυχρό κλίμα χρειάζεται τα παράθυρα να διαθέτουν τα κατάλληλα επιχρίσματα, για να αντιμετωπιστεί ο ήλιος του καλοκαιριού και το κρύο του χειμώνα. Τα παράθυρα με διπλά τζάμια, φτιάχτηκαν κυρίως για να μην διαρρέει θερμότητα από το ζεστό εσωτερικό του σπιτιού προς τον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο.

Τον χειμώνα, αν το παράθυρο δεν μονώνει αρκετά το εσωτερικό του σπιτιού από το εξωτερικό κρύο, δημιουργείται στην επιφάνεια του παραθύρου μια εστία παραγωγής αέρα ψυχρότερου από ό,τι ο υπόλοιπος μέσα στο δωμάτιο. Ο κρύος αυτός αέρας, ως βαρύτερος, υποχωρεί προς τα κάτω και έτσι παράγεται ένα ρεύμα που κάνει όποιον στέκεται εκεί κοντά να νιώθει αρκετά δυσάρεστα, νομίζοντας ότι κάτι έχει μείνει ανοιχτό, ενώ στην πραγματικότητα είναι η θερμότητα που “ρέει” προς την ψυχρότερη γυάλινη επιφάνεια.

Είναι αληθινά απορίας άξιο με βάση ποια στοιχεία και προερχόμενα από ποια πηγή οριοθετήθηκαν οι δυνατότητες των υαλοπινάκων ώστε να καθοριστούν οι ανώτατες επιτρεπόμενες τιμές θερμοπερατότητας των “ανοιγμάτων”. Δεδομένου ότι με τον όρο “ανοίγματα” ορίζει κανείς 80% υαλοπίνακα και 20% πλαίσιο ( αλουμίνιο, ξύλο, χάλυβα, pvc κτλ. ), φαντάζει σχεδόν παράλογο να αγνοεί κανείς τον παράγοντα που επηρεάζει κατά 80% το “προϊόν” άνοιγμα! Παγκοσμίως το ισχυρότερο δομικό υλικό σε εξοικονόμηση ενέργειας είναι ο υαλοπίνακας.